Wormerveer- We hebben ze allemaal. Dromen. Leeftijd is onbelangrijk. Je hebt allemaal wel iets dat je heel graag zou willen. Of het haalbaar is? Dat zal de tijd ons leren. In de Fortuna JO16-1 speelde dit seizoen Jesse Akhigbe. Een prachtige spits. Over het hoofd zien was onmogelijk met zijn 1.93 meter en minstens zo opvallend; zijn stralende glimlach.
Ook Jesse Akhigbe heeft zijn droom. Zijn vader en moeder komen uit Nigeria. Uit dat land komen enorm veel voetbaltalenten. Hoewel Akhigbe en zijn drie broers in Nederland geboren zijn kijken zij heel scherp naar de verrichtingen van het nationale team van Nigeria. ‘In Nederland veel bereiken is mijn eerste doel, maar het mooiste zou zijn om ooit speler te zijn van zijn land.
Het land won in de achterliggende jaren driemaal het Afrikaans kampioenschap en won zelfs eenmaal goud op de Olympische Spelen. Dan is het ook niet zo vreemd dat je daar ooit deel van wilt uitmaken.
Pas in de JO13 werd Jesse Akhigbe lid van Fortuna-Wormerveer. Zijn vader John is werkzaam voor het bedrijf dat het oud papier voor Fortuna-Wormerveer verwerkt. Op het terrein van A. De Vries Jbzn. B.V. raakte John in gesprek met papierbaas Dick Kuijper. Of hij niet wist waar zijn zoons moesten gaan voetballen. Het zal niemand verbazen dat Dick Fortuna Wormerveer tipte. En zo geschiedde.
Inmiddels spelen er drie van de vier broers bij Fortuna W. Jesse gaat de club echter verlaten. Jovanni en Joël blijven wel in Wormerveer voetballen. Dat hij over het nodige talent beschikte was snel duidelijk. Zijn fysieke gesteldheid zorgde voor net dat beetje meer waardoor hij zich prima kon onderscheiden. Scouts van diverse clubs volgden hem. Op zeker moment kwam Feyenoord in beeld. En ook het Franse FC Metz meldde zich. Zij hadden hem gezien bij de Football Academy. Met de Fransen vertrok Jesse voor toernooien over de landsgrens.
Uiteindelijk was het Marciano Nonneman die namens FC Almere City met het meest concrete voorstel kwam. Eerst werd Jesse uitgenodigd voor een stage in Almere en elk daarna ging de kogel door de kerk. Almere City wilde Jesse maar al te graag aannemen.
Komend seizoen zal de Wormerveerse spits, woonachtig aan de Insulindelaan in zijn favoriete dorp Wormerveer, deel gaan uitmaken van de O16 of de O17 selectie uit de hoofdstad van de provincie Flevoland. Dat is nog even onzeker. Nonneman heeft aangegeven dat de club hem het liefst doorschuift.
Deze overstap is niet alleen voor hem groot qua impact. Als scholier op het Trias College in Krommenie zal hij straks in nauwe samenwerking met zijn nieuwe club de vervolgopleiding ingaan. Voor zijn ouders (‘Nee, nee, ik ga hem niet heen en weer rijden’ laat vader John met een brede lach op zijn gelaat weten) is het heel wat. Zijn moeder, werkzaam bij Floricultura in Assendelft, moest bij de trip met FC Metz naar onder andere Rusland wel een paar keer slikken. ‘Het is toch je kind dat de deur uitgaat. Heel spannend hoor!’
Almere City zal het vervoer regelen. Jesse komt terecht in een geheel nieuw samengestelde selectie. ‘Sommige jongens ken ik wel al. Ik heb al eens tegen ze gespeeld. Ik heb er heel veel zin in. De eerste trainingen zijn op 22 en 23 juni. Ik kan bijna niet wachten.’
Gevraagd naar zijn ultieme voetbaldoel – dat doe je wat makkelijker aan een spits – begint hij te lachen. ‘Als ik ooit in het Nigeriaanse elftal terecht mag komen is mijn ideaal bereikt.’
Vanaf deze plaats wensen wij Jesse vanzelfsprekend alle succes van de wereld. En wie weet zal hij ooit, net als zijn grote voorbeelden Kanu, George en Babangida, ooit de kleuren van Nigeria verdedigen.
