Bunschoten- Dat is de conclusie die we mogen trekken na de zinderende bekerstrijd van Fortuna Wormerveer zaterdag 1-derde klasse zaterdag- op bezoek bij de aankomend kampioen van de Vierde Divisie vv Eemdijk. De 2-1 nederlaag doet natuurlijk pijn, maar de wijze waarop er is gestreden verdient een groot compliment.
Van tevoren was het natuurlijk de vraag hoe de verhoudingen in het veld echt zouden zijn. Aan Bunschoten kant bestond toch enige onzekerheid. Want je gaat als trainer niet voor niets ‘even’ kijken bij een wedstrijd van onze jongens bij Reiger Boys. Trainer Willem Romp wilde niets aan het toeval overlaten?
Bij de tegenstander vooral veel routine afgaande op de geboortejaren van de Eemdijkers. Jan Pieter Hartog (1982) kent een verleden van o.a. 300 wedstrijden in het eerste team van IJsselmeervogels. Samen met Dennis Hollart (1983) vormt hij het hart van de E-defensie. Aan onze kant zijn Ran (1995) en Timo (1997) de oudjes met routine.
Het arbitrale trio stond onder leiding van de bekende Rob Wassink. Vooraf beschouwde hij dit duel ‘als een soort sv Spakenburg-PSV. Ik verwacht wel wat van jullie’ en daarin werd hij beslist niet teleurgesteld.
Vooraf werd er in het paviljoen door Marcel, bij het nuttigen van een maaltijd, uitvoerig besproken hoe dit varkentje te wassen. Snelheid was het magische woord en zo werd het ook perfect uitgevoerd. Enige niet voorspelde was de 1-0 vlak voor rust.
Meteen vanaf de aftrap is het Fortuna dat vol druk zet op Eemdijk. Het spelbeeld is meteen aantrekkelijk. Een afstandsschot van vv Eemdijk wordt door Justin onder lat vandaan getikt. Als dan een speler van vv Eemdijk probeert Bafode uit zijn evenwicht te brengen moet hij dat bezuren en valt geblesseerd uit.
Als het eerste kwartier voorbij is ziet Sam Scholting een schotpoging net over gaan na mooie razendsnelle Fortuna Wormerveer counter. In de 26e minuut lijkt een Wormerveerse corner iets op te gaan leveren, maar de schijn bedriegt.
In die fase biedt Fortuna prima tegenstand. Eemdijk krijgt eigenlijk geen kansen. Dan is het tijd voor de (Ramadan)eetpauze al lijkt er binnen de selectie van Eemdijk weinig tot geen spelers te zijn die zich daar om bekommeren. Die nuttigen hun water.
Waar iedereen al een klein beetje rekent op een dubbelblanke ruststand is het in de 42e minuut toch Eemdijk dat de 1-0 binnen frommelt. Als de spits alleen op Justin af gaat weet hij zijn schot met behulp van de binnenkant paal tot goal te promoveren.
In het tweede bedrijf staat Kenyon op de plaats van Sam Scholting en kijkt Eemdijk trainer Romp nog eens op zijn rapport. ‘Die naam zegt mij niets’ maar dat is na deze bekeravond beslist anders.
Er ontstaan wat kansen. De eerste van FW gaat maar net voorlangs. Een gevaarlijk schot van de onvermoeibare Bafode dwingt de E-keeper tot een knappe redding. Bijna was daar de gelijkmaker. Niet veel later is het vrije kopkans voor Youp die maar net naast gaat.
Fortuna speelt steeds aanvallender en dwingt Eemdijk in de defensie. Als dan even later enige ruimte staat op de vleugel is het Kenyon die via een geweldige pegel de bal via de onderkant lat in het doel laat verdwijnen. De 1-1 is een feit en absoluut terecht.
Het besef is er bij de gastheer dat er iets gebeuren moet. Met al hun routine wordt de trukendoos opengetrokken en lijkt arbiter Wassink er soms in te trappen. Als dan een schot van Eemdijk op de paal eindigt kan gesteld worden dat de wedstrijd echt los is. En dat betekent voor het talrijke publiek langs de lijn en in de tribune smullen, maar ook regelmatig billenknijpen.
Gele kaarten vallen aan de kant van Eemdijk. Speler en coach krijgen die achter hun naam.
Bij Fortuna heeft dan een wissel plaats. Bafode en Youp gaan er na enorm veel arbeid uit. Jeiel en Sam Emmerig komen erin. En ook de naam van Jeiel stond nog niet op het lijstje van de E-trainer, maar doet dat inmiddels wel.
Weer ontstaat een kans voor Fortuna. Kenyon schiet voorlangs. Het offensief is voor onze mannen (of toch boys?) als bij het ingaan van het laatste kwartier het licht op het veld uitvalt. Die noodgedwongen pauze kwam Eemdijk goed van pas. Als we weer licht hebben is het Kenyon die steeds veel gevaar brengt. Hij speelt zijn tegenstander werkelijk tureluurs en dat maakt dat hij naar d kant wordt gehaald.
Het aantal blessures (of bewuste spelonderbrekingen?) aan E-zijde neemt zienderogen toe. Fortuna heeft dan beslist het beste van het spel.
Eemdijk weet zich echter gesterkt door een bal op de lat en zet er zelfs een verse spits bij. Ook Fortuna wisselt dan nog. Timo gaat erna keihard gewerkt te hebben af en Che komt erin.
Als dan een F-kopbal over het doel scheert is het toch Eemdijk dat koel de 2-1 binnenschiet. Een gesmoorde voorzet kan door invaller Argjend Selimi vrij worden ingeschoten.
Er is – ondanks de beperkte resterende tijd – geen reden voor wanhoop. Mike Limmen komt erin en Sydney (die kan terugkijken op een prima wedstrijd) gaat eruit. Er staan dan nog 5 officiële minuten op het prachtige digitale ledscorebord.
In de blessuretijd loopt Eemdijk andermaal tegen geel aan en schiet het alle ballen de tribune over om maar tijd te winnen. Als dan Robin in de slotseconden de gelijkmaker op zijn voet heeft is het toch de doelman die een sta in de weg blijkt.
Met opgeheven hoofd kunnen de jongens het veld verlaten. Tijdens deze match was er van krachtsverschil amper sprake. En dat maakte van de terugreis ondanks de bekeruitschakeling een zeer aangename. Want de boys kunnen niet alleen retegoed voetballen, ook het zingen van Nederlandstalige nummers gaat hun prima af. Complimenten voor de jonge ploeg uit Wormerveer dat met opgeheven hoofd het bekertoernooi kan verlaten.
