Fikse nederlaag SVA in Julianadorp; JVC wint overtuigend met 5-1

De immer bescheiden goalgetter hield gepaste afstand op het slotakkoord van de marineman die binnenkort het ruime sop kiest. Natuurlijk kwamen de felicitaties Rik Schop weer en andermaal volkomen terecht toe. Net als een week geleden bij HSV, de koploper die toen met dezelfde cijfers over de knie werd gelegd als de nummer twee nu, hanteerde de centrumspits persoonlijk de zeis die hem steeds door de bediening vanaf de zijkanten werd aangereikt. Hessel Groenhuizen en Mees Clemens verdeelden rechts en links de assistentie waarbij de sleepbeweging van die laatste langs de zijlijn voorafgaand aan de 1-0 van Schop gedenkwaardig was.

Dit keer draaide het ook en vooral om het laatste uurtje van de aanvoerder in dienst van zijn dorpsclub. Bezig aan zijn elfde seizoen in de hoofdmacht van JVC moest David Ambriola zijn sportieve pensioen naar voren halen omdat de baas hem vijf maanden nodig heeft op volle zee. Het afscheid van zijn voetbalvrienden deed hem voor de ogen van een ieder die hem lief is meer dan hij vooraf kon vermoeden.

,,Toen ik scoorde schoot ik al vol’’, bekende hij later na het rondje langs uitgestoken handen. ,,Het was mijn eerste treffer deze competitie. En dan ook nog eens in mijn laatste wedstrijd, mooier kon niet. Eigenlijk wilde ik toen al van het veld af.’’

Dat moment werd uitgesteld tot een kwartiertje in de tweede helft. ,,Dat hadden we in de rust besloten.’’ Toen hij zijn zoontjes Matt en Dani met een bos bloemen in de hand zag wachten langs de lijn kwamen de tranen terug. David Ambriola verschuilde zich niet achter de regen. De ruwe bolster gaf de blanke pit in hem ruiterlijk toe. ,,Het emotioneerde me toen ik die mannetjes zag staan.’’ Voor zover dat op die leeftijd is op te brengen hielden ze hun vader gezelschap in de dug-out.

Toen Ambriola van het veld ging was JVC daar weer heer en meester. Alleen een periode in de eerste helft toen SVA de kansen werd geboden over te pakken was het even twijfelachtig wat de thuisclub liet zien. Aan de hand van Schop en zijn side-kicks werden de verhoudingen vervolgens weer snel hersteld.

Dat was geen verrassing voor Jitze Bosma, de trainer die de boel na een stroeve start weer aan de praat kreeg. ,,Dat is nu makkelijk zeggen, maar ik zag het al langer op de training. Het is allemaal een kwestie van vorm en die was langzaam maar zeker aan het terugkeren. Ik loop lang genoeg mee in het voetbal om te weten wat er dan gebeurt.’’

De uithaal vorige week bij HSV gaf al veel vertrouwen, daar kwam nu nog eens een paar onsjes bij. ,,En natuurlijk heeft het ook te maken met wie een trainer op kan stellen’’, zei Bosma die op Joeri van Klink na zijn beste mensen het veld in kon sturen. JVC kon het zich zelfs veroorloven de altijd betrouwbare Bart Clemens net terug van een vakantie vanaf de bank te laten komen. Eenmaal binnen de lijnen nam hij meteen de aanvoerdersband over van David Ambriola. En bijna had deze Clemens zich nog op het scorebord gemeld. Zijn prima trap liet de onderkant van de lat trillen.

In het feestgedruis rond afmaker Schop en de tranen van trots die de uitgezwaaide aanvoerder liet lopen kon het allemaal niet meer stuk bij de club die van ver is gekomen. In de volle kantine kreeg het afscheid van Ambriola nog een vervolg. Tussen ook andere oud eerste elftalspelers met wie hij volgend seizoen verder gaat in het derde, pakte hij nog een door verzorgster Marianne Vriend vervaardigd speciaal shirt uit. Om de club doe hij toch nooit vergeet voor altijd bij zich te dragen.