Wie kan zeggen dat hij, net als zijn opa, mag aantreden voor de KNVB Bekerfinale West 1? Fortuna Wormerveer spits Nick Snelders is zo iemand. Zijn grootvader Cees (1934) weet precies wat er bij komt kijken. In 1964 werd hij met QSC – één van de twee voorlopers van Fortuna W – al eens de winnaar van die beker.
Cees startte zijn actieve loopbaan bij de club waar hij nog altijd lid van is. ‘Je bent en blijft een Zaandijker’ vertelt de man die al 75 jaar bij de ZVV Zaandijk op de ledenlijst staat. Behalve spelend lid was hij ook op andere fronten actief. Zo was hij o.a. jeugd- en algeheel voorzitter van de vereniging.
Als voetballer maakte hij samen met het legendarische duo Cees en Henk Groot ooit de overstap naar Stormvogels. ‘Na één seizoen had ik het daar wel gezien. Niks aan. Het QSC van Contelaar was veel leuker. Mooie tijd daar gehad. Jammer dat mijn milt toen scheurde. Voetballen op niveau was toen geen optie meer. Daarna heb ik nog wel in de lagere elftallen bij Zaandijk gespeeld. Die milt is altijd bepalend geweest. Teveel inspanningen ‘
Je verwacht dat de bekerfinale de meeste indruk heeft gemaakt. ‘Uitgerekend die wedstrijd deed ik niet mee. Op de laatste training voor die finale scheurde ik mijn milt. Ik lag in het ziekenhuis. De jongens zijn daarna wel met z’n allen langs geweest met de beker.’ Op de foto uit één van de vele plakboeken zien we Cees in het bed, met aan de rand zijn echtgenote. Staand zijn broer Adrie, Jan Molenaar, Nico Verwer en Joop Engels.
Cees wist dat het voetbalvirus door ging in zijn familie. Zijn zoons Lex en Michael wisten op diverse niveaus hun mannetje te staan. Lex wist het tot Zaandijk 1 te brengen, Michael was als doelman een betrouwbare sluitpost bij Zaandijk, Blauw Wit W en De Rijp.
In zijn woning aan het Triangelhof in Zaandijk – eerder woonde hij aan de Oud Heinstraat – bewaart hij stapels boeken vol verslagen. ‘Gek genoeg heb ik niets ingeplakt van die beker. Geen idee waarom.’ Zijn talenten bleven niet onopgemerkt want Cees speelde ook in het Noord Hollands Elftal met bekende WFC’ers als Dick Don en Dick Boot. Bij Zaandijk scoorde hij er flink op los. ‘Eén seizoen werd in topscorer in de tweede klasse met 42 goals. Tegen Vitesse’22 schoot ik er liefst zes in de touwen.’ Zijn laatste wedstrijd in het Q-shirt speelde hij tegen toenmalige roemruchte OVVO uit Amsterdam. ‘Die wisten we te winnen met 1-0.’
Inmiddels is Cees vaste supporter van zijn kleinzoon Nick en toen zij nog actief was kleindochter Kim. Hij bezocht zoveel als mogelijk alle thuiswedstrijden. ‘Op de zondag volg ik het vooral via Zaanradio en natuurlijk de uitslagen apps op mijn telefoon.’
Zijn kleinzoon Nick startte zijn tot nu toe zeer succesvolle loopbaan ook bij Zaandijk. Na een probeersel als 18 jarige bij AFC’34 (toen hoofdklasser) keerde hij terug. ‘We reden met een aantal Zaanse jongens zoals Chris Manuputty naar Alkmaar voor de trainingen.’ Na zijn korte verblijf in de Kaasstad keedre hij op het oude nest terug om te promoveren met Zaandijk. ‘We versloegen Fortuna dat seizoen met 6-1’ knipoogt hij nu. Vervolgens vertrok hij naar Fortuna Wormerveer om de opgang van de club mede vorm te geven.
Het uitgesproken plan om binnen tien jaar naar de Hoofdklasse te gaan sprak hem bijzonder aan. Hij kwam in de hoofdmacht op het moment dat Mike Eudoxie daar de spits was. ‘Van de derde naar de Hoofdklasse is één groot avontuur geweest. Met een prima ploeg. Gebrek aan nacompetitie-ervaring hebben we niet’ haakt hij in op de actuele situatie. ‘Dit seizoen hebben we toch teveel net verloren. Waar ik vorig seizoen veel scoorde eindigen ballen nu op paal en lat. Plus dat we tegenstanders hebben die puur voor het behoud kiezen. Die komen voor een punt. Hoe dat te behalen maakt ze niet uit. We zijn ook niet echt gelukkig gebleken tegen ploegen uit het oosten van het land.’
Met Fortuna W beleefde Nick veel hoogtepunten. Echt helemaal ongeschonden is hij niet uit de strijd gekomen. In zijn eerste seizoen raakte hij in een bekerwedstrijd tegen SVW’27 geblesseerd aan zijn meniscus. Pas na de winterstop kon hij weer aansluiten. In de nacompetitie mocht hij zijn steentje voornamelijk bijdragen als invaller. ‘Het seizoen in de tweede klasse was echt perfect. Samen met Milan voorin, promotie afgedwongen na een geweldige partij tegen Houten waarin in vier keer mocht scoren. Aansluitend in de eerste klasse meteen een periodetitel. We werden in de nacompetitie verslagen door EDO. Daar bewaar ik slechte herinneringen aan vanwege een terechte rode kaart.’
Een seizoen later liep het stukken beter. De competitie eindigde met een 5-2 winst op JOS Watergraafsmeer. ‘Ook toen net als in houten vier goals en één assist.’
Het bekeravontuur van deze jaargang is er één geweest van vallen en opstaan. In het team werden veel positiewisselingen toegepast die de rust niet ten goede kwamen. ‘In de competitie hebben we mede daardoor zeker 10 tot 15 punten laten liggen. Dat we er nu zo beroerd voor kwamen te staan betekent dat we moeten vooral naar ons zelf moeten kijken.
In de beker presteert Fortuna W uiteindelijk toch prima als je tot de finale weet door te dringen. Na de poulefase werden niet de minste tegenstanders terzijde geschoven. Koedijk was lastig (4-2 zege), Argon prima (0-1 zege), Purmersteijn Zaterdag zwoegen (winst na strafschoppen met Bjorn in de hoofdrol), Velsen dat kwam met een tweede elftal, SVA dat misschien teveel ontzag voor ons toonde en wij beslist niet goed speelden en tot slot Zuidvogels waar we de eerste helft slecht, maar de tweede prima speelden en zo de overwinning wisten veilig te stellen. ‘ Die laatste wedstrijd werd gespeeld met Marcel Blank weer als coach. ‘Dat was toch weer even wennen. Gelukkig duurde dat maar één helft!’.
‘Een beker winnen is altijd goed voor je CV’ is Nick’s standpunt. ‘Van SV Huizen weet ik eigenlijk niet zoveel. Aan het veld van Legmeervogels bewaren we als team goede herinneringen.’ Met zijn 27 jaar is Nick niet alleen op jacht naar de beker. ‘Het lijkt mij geweldig om later als topscorer van Fortuna te boek te staan. Pim de Jong was dat van WFC en Geert Rol is dat nog altijd van Fortuna volgens mij. Als ik het goed heb sta ik nu op 85 goals waar Geert er 93 achter zijn naam heeft staan. Ik ben dus nog lang niet klaar!’
Eén ding is zeker zaterdag 8 juni. ‘Mijn hele familie zal er zijn om ons te steunen’ weet Nick zeker. Zijn opa Cees knikt instemmend. ‘Dat is weer een mooi uitje voor de familie, maar natuurlijk ook voor de hele club Fortuna-Wormerveer!’
Van onze verslaggever
