Zaanstad- Volgende week vrijdag start het EK in Duitsland. het duel Duitsland tegen Schotland is de openingswedstrijd en daarmee barst het voetbalgeweld los. Met Micky van de Ven heeft Zaanstad en Wormerland veel aanleiding om het Nederlands elftal te volgen. In de media uitgebreid aandacht aan de voormalig voetballer van WSV’30.
EK-ganger Micky van de Ven (23) was bij FC Volendam een twijfelgeval: ’Een dubbeltje op zijn kant’. Mickey Verweij daarover op NHD.nl vandaag: Bij FC Volendam leek de jongensdroom van Micky van de Ven (23) om prof te worden en Oranje te halen als een zeepbel uiteen te spatten. „Er zijn momenten geweest waarop ik dacht dat het een lastig verhaal zou worden”, bekent de trotse EK-ganger.
Bij VfL Wolfsburg deed Micky van de Ven het uitstekend en verdiende hij een transfer naar de Premier League. Ook in zijn eerste seizoen bij Tottenham Hotspur hield de voetballer uit Wormer zich moeiteloos staande. Het is nu bijna niet meer voor te stellen dat slechts enkele jaren geleden FC Volendam het eigenlijk niet zag zitten in (toen nog jeugdspeler) Van de Ven.
„Ik was totaal niet in beeld bij het eerste. En daarvoor was het al een paar keer de vraag geweest of ik nog een jaar door mocht of niet. Bij Misha Salden kwam ik achter Darryl Bäly (nu FC Lisse, red.) en Mike Eerdhuijzen (nu Sparta).” Toen kwam Wim Jonk op zijn pad. „Een trainer kan je maken en breken en Wim is degene die ervoor heeft gezorgd dat ik op dit podium mag staan. Als hij er niet was geweest, dan weet ik niet waar ik nu had gestaan”, aldus Van de Ven.
Schaven en sleutelen
Jonk haalde hem als trainer van de Volendammers bij het eerste en ging met hem aan de slag. „Hij zag bij mij het voetballen van achteruit met lef, het durven indribbelen en mijn snelheid. Ik was 18 jaar oud en natuurlijk nog best wel wild. Dus er moest aardig aan me worden geschaafd en gesleuteld. Dat is hem gelukt. Ik denk er vaak aan dat hoe het loopt soms een dubbeltje op zijn kant i ook gelukkig dat zijn pad dat van Sipke Hulshoff kruiste. De assistent-trainer die met Arne Slot successen bij Feyenoord boekte en meegaat naar Liverpool, was destijds de rechterhand van Jonk. „Met de verdedigers trainden we veel met Sipke. Hij bracht ons aan de hand van beelden en op het veld slimmigheidjes bij: goed staan met verdedigen, de juiste lichaamstaal hebben en tegenover een sterke spits niet te gretig zijn. Ik ben groot geworden bij FC Volendam.”
Daarna ontwikkelde hij zich op eigen kracht door. „In het eerste jaar bij Wolfsburg – onder Mark van Bommel nog – ben ik als mens heel volwassen geworden, omdat ik voor het eerst op mezelf woonde. Daarnaast ben ik mentaal sterker geworden, omdat ik mede door blessures weinig speelde. Het tweede seizoen speelde ik alles en deed ik ervaring op topniveau op. De Bundesliga bleek een veel hoger niveau dan ik in de eerste divisie gewend was. Het gaat zoveel sneller. Maar je leert jezelf daar tegen wapenen”, zegt de speler die nog geen minuut in de eredivisie speelde.
Speler van het Jaar
In Engeland ging het allemaal nóg een stap sneller. ,,Het gaat op en neer en elke tegenstander is goed. Dat ik me daar zo snel heb aangepast, dank ik aan mijn teamgenoten en de trainer Ange Postecoglou, die me vanaf de eerste dag vertrouwen gaf en me direct tegen Brentford liet starten. Het ging vrij snel vrij goed”, zegt de nuchtere Zaankanter, die in zijn eerste seizoen door de fans tot Speler van het Jaar werd verkozen.
„De manier waarop Postecoglou over voetbal denkt, zijn visie, ligt me wel. We spelen van achteruit en als centrale verdediger houd ik ervan lekker veel aan de bal te komen. Dat we met veel ruimte in de rug spelen, is met mijn snelheid niet erg.”
Slungelige tractor
Al werkte het lijf van de 1 meter 93 lange verdediger niet altijd mee. „In de groei heb ik veel last gehad van mijn knieën, omdat ik een lange slungel werd. Als ik moest draaien, leek ik wel een tractor. Maar door veel te trainen, kwam de snelheid weer terug. De laatste jaren ben ik fysiek wel ’groter’ geworden. In Engeland zitten we ongelooflijk veel in de sportschool, waardoor ik in mijn ene jaar bij Spurs al vijf kilo aan spierkracht ben aangekomen.”
Van de Ven is een centrale verdediger, maar kan ook als linksback spelen. „Dus waar de trainer me wil gebruiken, speel ik gewoon. De laatste wedstrijden bij Tottenham stond ik door schorsingen en blessures linksback. Dat ging prima en ook bij Wolfsburg en FC Volendam heb ik op die plek gespeeld. Ook het systeem maakt me niet zo veel uit”, zegt Van de Ven, van wie het EK morgen al zou mogen beginnen.
28 minuten
Micky van de Ven speelde in totaal nog geen half uur voor Oranje. „Dat is nog niet veel, hè?”, reageert hij op de schamele 28 minuten die hij achter zijn naam heeft in het Nederlands elftal. „Hopelijk wordt het snel meer nu ik fit ben en er voor het EK bij zit.” De verdediger werd pas twee keer eerder opgeroepen. Tegen Frankrijk en Griekenland mocht hij invallen.
